In eerste instantie dachten we dat het cruise schip al in de haven van Sydney lag, maar het bleken andere schepen te zijn, ze gaan af en aan. Maar toen de Explorer of the Sea er lag, ons schip, waren we nog meer onder de indruk. Wat een joekel! 14 verdiepingen, tenminste, waar wij mogen komen. Zwembaden, jacuzzi's, zeven restaurants, bioscoop, theater, ijsbaan, klimmuur, fitness, sauna en spa, sportveld, casino en de nodige cafés natuurlijk. Ik had verwacht dat onze kamer net zo groot zou zijn als een treincoupe, maar niets is minder waar. Een ruime kamer met balkon op de achtste verdieping. Heerlijk wakker worden met uitzicht op zee. 

De tweede dag Melbourne was wederom leuk. Lekker geslenterd door de stad, bij een leuk tentje gezeten in een wat hippere wijk, die ons meteen als vaste klant wilden en wij hadden daar eigenlijk ook geen moeite mee. Melbourne is een stad waar je makkelijk zou kunnen wonen. Verder succesvol geshopt en naar de avondmarkt geweest. Het laatste was leuk om te zien, veel rollende keukens en muziek maar het was er stervensdruk dus we zijn niet te lang gebleven. 

The Grampiens lagen toch iets verder dan gedacht, de weg was mooi maar niet de snelste, dus we kwamen redelijk laat aan en dachten de eerste de beste camping te nemen die we tegen kwamen. We reden erop en zeiden tegelijkertijd 'dit moeten we maar niet doen'. Grappig dat we allebei de sfeer oppikten. Verbazingwekkend genoeg liepen er twee Roma vrouwen rond. Ik weet dat het een reizend volkje is maar had ze hier nou niet echt verwacht. En op zich vriendelijke mensen hoor, maar ze hebben soms een wat vervelende gewoonte. We maakten meteen rechtsom keer maar er kwam al driftig een Aussie aangelopen die kennelijk wat emotie kwijt moest. Dat we hadden moeten stoppen bij de receptie en omdat we dat niet gedaan hadden moesten we maar snel opdonderen, en dan in nog wat duidelijkere taal. Nou dat is ook wat we wilden dus we hebben er niets tegen in gebracht en zijn maar gegaan. Het was duidelijk dat de camping een cover was voor weetikveel, maar het is in ieder geval niet de bedoeling dat je er ook daadwerkelijk kampeert. 

Samen op een roadtrip, mooier kan het leven voor mij niet zijn. Alleen de vliegreis al is gezelliger. De eerste 12 uur waren heel goed te doen, de tweede 7 uur iets minder, we hadden het gevoel alsof we in de ballenbak van de Ikea zaten. Het ene kind kon nog harder schreeuwen dan de andere en dat net op het moment dat wij vreselijk aan een tukje toe waren. Zelfs Cindy werd er een beetje knorrig van en daar moet echt heel wat voor gebeuren.