Jubileum

Leeftijd. Ik heb mij er eigenlijk nooit zo mee bezig gehouden. Tot het moment dat ik weer aan mijn tweede carrière begon en mijn klasgenoten en collega’s mij aanspraken met u. Diezelfde avond keek ik voor het eerst eens goed in de spiegel, 38 jaar. Ik was altijd de jongste. In de klas, opleidingen en cursussen die ik heb gedaan en in de kroeg. Ineens was ik die oudere collega. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me niet oud maar rijper. En inmiddels ben ik ook geen dertiger meer.

Je bent zo jong als je je voelt wordt er vaak gezegd. Age is just a number. Maar niets is minder waar, het leven moet gevierd worden. En of je nu 16, 21, 50 of 65 bent geworden, het is het proosten waard. Wij moesten voor de vaccinatie in Nederland zijn en die stond in het teken van familie en vriendenbezoek. Met de neus in de boter wel te verstaan. Een keer 50 en twee keer 65 en dat allemaal binnen vier weken tijd. Stralende jarigen in het middelpunt. En hoe fijn is het om extra stil te staan bij je leeftijd samen met anderen. Door de lockdown waren we dat een beetje ontwend. Genoten hebben wij, van de blijdschap en levensvreugde. Cheers lieverds...op een lang en gelukkig leven!